Daar zat ik dan op maandagmorgen om half 9. Het was 6 november, drie dagen nadat ik naar het Radboud was geweest voor controle. Vol zelfvertrouwen zeg ik tegen de prikdame ‘dit buisje bloed gaat bewijzen dat ik gelijk heb. De arts zit hier écht verkeerd mee, deze uitslag gaat goed zijn’. Ze kijkt mij aan en zegt ‘Ik hoop het voor je’. Ik glimlach en denk ‘Ja, dit buisje bloed gaat laten zien dat ik zonder Cortison kan’. Daar zat ik dan; vol zelfvertrouwen, een keertje vol vertrouwen in mijn lichaam. En nu zit ik hier, woensdagavond 15 november; typend met een betraand gezicht, vol ongeloof, verdriet, teleurstelling en het besef dat mijn lichaam mij wéér in de steek laat…
1 Opmerking
|
Begin 20 en ineens viel mijn leven ineen, diagnose ME/CVS en later ook de diagnose Fibromyalgie. Maar daarbij bleef het niet... Elke dag voer ik de strijd tegen en met mijn lichaam en probeer ik er het beste uit te halen. En dan... Archieven
April 2024
Categorieën |