Er stond weer eens een keertje een blog op stapel maar toen besloot mijn lichaam weer eens anders. Het laatste blog was heavy. Heavy om te schrijven maar vast voor sommige ook om te lezen. Het is altijd moeilijk om überhaupt te vertellen dat het niet goed gaat, laat staan om te delen wat er niet goed gaat. Als er iemand tegen mij zei ‘Maar ik wist helemaal niet dat het zo erg was’ of ‘Ik wist niet dat je daar zoveel last van had’ waren mijn antwoorden ‘Als we elkaar zien, heb ik het liever over leuke dingen en wil ik alles weten over jouw leven’ of ‘Het is makkelijker om te appen dat het goed gaat, dan een ellelange app over dat het kut gaat’. Sorry voor het taalgebruik. Dus wilde ik jullie dit keer laten lachen en gekscherend vertellen over de prikavonturen met mam en Jan. Wat heb ik gelachen…
0 Comments
Het eerste blog van 2017 dus allereerst de aller- allerbeste wensen voor iedereen. Helaas begon ons nieuwe jaar niet erg leuk. Dit blog kan dan ook als heftig worden ervaren. Afgelopen zaterdag, we liggen op bed te praten, beide liggen we op onze zij. Ik kijk Jan in zijn ogen en besef hoeveel ik van hem hou, hoe gek ik op hem ben en hoe goed hij voor mij is. Ik duw hem op zijn rug en ga op hem zitten. Mijn handen leg ik op zijn gezicht en ik voel mijn ogen vochtig worden. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en zeg voor de 1000ste keer ‘Het spijt mij echt, ik hou ontzettend veel van je!!! Ik ben veranderd in een monster en dat monster moet de kast in’.
|
Begin 20 en ineens viel mijn leven ineen, diagnose ME/CVS en later ook de diagnose Fibromyalgie. Maar daarbij bleef het niet... Elke dag voer ik de strijd tegen en met mijn lichaam en probeer ik er het beste uit te halen. En dan... Archieven
April 2024
Categorieën |